Hennep bij de behandeling van epilepsie - eindelijk een effectief medicijn?

Het klinische beeld van epilepsie

Er zijn een aantal epileptische aanvallen per type. Patiënten hebben ofwel grote aanvallen (verstoord bewustzijn, convulsies) of kleine aanvallen (zicht).

Vandaag de dag echter de meest gebruikte divisie volgens de International League Against Epilepsie, die epileptische aanvallen in twee hoofdgroepen verdeelt: gedeeltelijk (gedeeltelijk) en gegeneraliseerd.

Gedeeltelijke aanvallen (focaal) beginnen in een bepaald beperkt gebied van de hersenen en hun manifestaties worden bepaald door de locatie van dit gebied (de zogenaamde epileptogene zones). Dit type aanvallen is de meest voorkomende op volwassen leeftijd en de meest voorkomende oorsprong van oorsprong zijn slaaplobben. Sommige patiënten voelen de voorafschaduwing of aura vóór de aanval. Aura verschijnt vaak als een ongemakkelijk gevoel in de buik, bovenbuik, naar boven; bovendien, zoals gevoelens al ervaren, gezien, gevoelens van vervreemding, reuk hallucinaties, etc.

Als de aanval zich verder verspreidt, ontwikkelt het zich tot een zogenaamd gedeeltelijk complex beeld waar het bewustzijn al is gebroken (gedeeltelijk of volledig), de patiënt voert automatische en ineffectieve bewegingen uit (likt, slikt, kauwt, manipuleert omliggende objecten, past kleding aan), het kan doelloos doorgaan of zelfs doorgaan met de meer complexe activiteit die het begon vóór de aanval. Hij kan zelfs spreken, meestal onbegrijpelijk, zinloos. Soms, integendeel, is lichamelijke activiteit minimaal en stagneert de patiënt.

Verwarring, agitatie en agressie zijn geen uitzondering na een aanval. De patiënt herinnert zich meestal de aanval niet. Zelfs deze aanval kan zich verder verspreiden en een "grote" aanval worden, secundair gegeneraliseerd. Gedeeltelijke aanvallen van andere lobben hebben de neiging om het bewustzijn te behouden en manifesteren zich bijvoorbeeld met krampen of stuiptrekkingen aan slechts één kant van het lichaam, of zelfs in een bepaalde spiergroep van waaruit ze verder kunnen "reizen".

In een gegeneraliseerde aanval wordt de gehele hersenschors van beide hemisferen beïnvloed door epileptische activiteit. Daarom verliest de patiënt onmiddellijk het bewustzijn. Er zijn meer van dergelijke soorten aanvallen. Op volwassen leeftijd de meest voorkomende aanval met convulsies. In het begin roept de zieken vaak, probeert zijn tong, valt naar beneden. Hij is stijf, ademt niet en wordt blauw. Geleidelijke ademhaling, speekselvloed en ritmische symmetrische twitches verschijnen in alle ledematen. Aan het einde van de aanval worden ze vaak nat en blijven ze enige tijd slap en bewusteloos (of diepe slaap).

Zelfs bij volwassenen kan ziekteverzuim (typisch voor de kindertijd) optreden, zelfs gekenmerkt door een korte blik en "black-out". Myoclonische aanvallen manifesteren zich door een onwillekeurige gewelddadige ruk aan het hoofd, de ledematen of het hele lichaam.

Epileptische aanvallen gebeuren dag en nacht, in slaap. Eén patiënt kan meerdere aanvallen hebben.

Hoe kan hennep epileptica helpen?

In principe kunnen werkingsmechanismen worden waargenomen bij de behandeling van epilepsie, wat leidt tot een verbetering van de symptomen van de patiënt. Allereerst is hennep anticonvulsief (het werkt tegen convulsies). Op de lange termijn zijn gezondheidswerkers zich bewust van de anticonvulsieve eigenschappen van hennep. Ze zijn zelfs aangetoond in dierproeven. Zelfs met het gebruik van CBD zonder psychotrope effecten is het al mogelijk om aanvallen effectief te bestrijden.

Een ander voordeel is het neuroprotectieve (beschermend effect op het zenuwstelsel) eigenschappen van hennep. Er wordt aangenomen dat epilepsie kan worden tegengegaan door hennepconsumptie. Dit is een gevolg van het ontwikkelende endocannabinoïde systeem van ons lichaam. Patiënten bij wie het endocannabinoïde systeem onevenwichtig of anderszins is aangetast (wat ook een genetische aanleg kan hebben), hebben vaak last van temporale kwabepilepsie, die wordt gekenmerkt door allerlei sensorische stoornissen.

Gebleken is dat hennep bijzonder ernstige aanvallen beter kan verminderen dan traditionele medicijnen (bijvoorbeeld fenobarbital). Patiënten die regelmatig vallen onder "status epilepticus", dwz aanvallen die langer dan vijf minuten duren, kunnen daarom baat hebben bij hennepbehandeling.

Van theorie tot praktijk

In theorie is hennep daarom zeer geschikt voor de behandeling van epilepsie, vooral in ernstige gevallen waar de conventionele geneeskunde faalt. Uit dit onderzoek bleek dat sommige mensen al in staat waren zichzelf te 'genezen', zoals een achtjarig meisje dat meer dan 150 epileptische aanvallen per dag had. Hoewel artsen niet verwachtten ouder dan tien jaar te zijn, gaven zij en haar familie de hoop niet op en kozen voor een "noodoplossing" - hennepolie.

De achtjarige Tara ervoer een enorme verbetering in al haar symptomen. Gedurende een jaar verbruikt het elke dag kleine, veilige hoeveelheden hennep en heeft het nu geen enkele vorm van aanvallen, zonder de bijwerkingen van benzodiazepines of andere conventionele epilepsiegeneesmiddelen. Soms lijdt ze aan vermoeidheid en verlies van eetlust, die ze graag accepteert. Tara's broer, Sean, leed ook aan epilepsie, zij het met zwakkere symptomen, en kon binnen een zeer korte tijd profiteren van een cannabisbehandeling.

Resource:  https://www.hanf-magazin.com/medizin/hanfmedizin-bei-erkrankungen/cannabis-bei-epilepsie-endlich-ein-wirksames-heilmittel/?fbclid=IwAR1FuMBFEaLRNY_C8xAfGJ4IyeRfWB0JIWeyCFGHes6adddQdJHu5Q0xpG8