Studie van autisme behandeling met hennep

De behandeling bij de meerderheid van de patiënten was gebaseerd op hennepolie met 30% CBD en 1.5% THC. Symptomeninventarisatie, globale beoordeling van de patiënt en bijwerkingen na 6 maanden waren primaire uitkomsten van belang en werden beoordeeld door middel van gestructureerde vragenlijsten.

Na zes maanden behandeling was 82.4% van de patiënten (155) in actieve behandeling en 60.0% (93) beoordeeld; 28-patiënten (30.1%) rapporteerden een aanzienlijke verbetering, 50 (53.7%) matig, 6 (6.4%) gering en 8 (8.6%) had geen verandering in hun toestand. 

Drieëntwintig patiënten (25.2%) ondervonden ten minste één bijwerking; de meest voorkomende was rusteloosheid (6.6%). Hennep bij ASS-patiënten lijkt goed te worden verdragen, een veilige en effectieve optie om de symptomen van ASS te verlichten.

In dit retrospectieve onderzoek onder 60-kinderen werden gedragsuitbraken verbeterd bij 61% van de patiënten, communicatieproblemen in 47%, angst in 39%, stress in 33% en storend gedrag bij 33% van de patiënten. De reden voor deze behandeling is gebaseerd op de eerdere observaties en theorie dat cannabidioleffecten verlichting van psychose, angst, facilitatie van REM-slaap en suppressie-activiteit kunnen omvatten.

Begin van de behandeling met hennep

Tijdens de onderzoeksperiode startten 188 ASS-patiënten de behandeling. Diagnose van ASS werd vastgesteld in overeenstemming met de gangbare praktijk in Israël; zes board-gecertificeerde kinderpsychiaters en neurologen waren verantwoordelijk voor de behandeling van 125-patiënten (80.6%), de overige 30-kinderen werden door 22 andere artsen doorverwezen.

De gemiddelde leeftijd was 12.9 ± 7.0 jaar, met 14 (7.4%) patiënten die jonger waren dan de leeftijd van 5, 70-patiënten (37.2%) tussen 6 naar 10 jaar en 72 (38.2%) van 11 naar 18. De meeste patiënten waren mannen (81.9%). Zevenentwintig patiënten (14.4%) leden aan epilepsie en 7-patiënten (3.7%) van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).

Hennepproducten die aan de patiënten werden aanbevolen, waren voornamelijk olie die onder de tong werd aangebracht (94.7%). Zeven patiënten (3.7%) kregen een vergunning om olie en bloeiwijze te kopen en drie patiënten (1.5%) kregen een vergunning om de enige bloeiwijze te kopen. De meeste patiënten consumeerden olie met 30% CBD (cannabidiol) en 1.5% THC, gemiddeld 79.5 ± 61.5 mg CBD en 4.0 ± 3.0 mg THC, driemaal daags (zie aanvullende afbeelding S1) voor een meer gedetailleerde verdeling van CBD/THC-consumptie. Slapeloosheid geregistreerd bij 46 patiënten (24.4%) werd behandeld met een avonddosis van 3% THC-olie met gemiddeld dagelijks 5.0 ± 4.5 mg THC. Alle productinhoud werd gevalideerd door HPLC (High Performance Liquid Chromatography) in elke productiecyclus. De hennepdosis was niet significant geassocieerd met gewicht (r correlatiecoëfficiënt = -0.13, p = 0.30), leeftijd (r correlatiecoëfficiënt = -0.10, p = 0.38) of geslacht (p = 0.38).

Resultaten na de 1-maand

Na een maand stopte bij 188-patiënten 8 (4.2%) met de behandeling, 1 (0.5%) schakelde over naar een andere hennepleverancier en 179-patiënten (94.6%) gingen door met actieve behandeling (Fig. 1). Van de laatste groep reageerde 119 (66.4%) op de vragenlijst met 58-patiënten (48.7%) rapporteert een aanzienlijke verbetering, 37 (31.1%) gemiddelde verbetering; 7-patiënten (5.9%) ondervonden bijwerkingen en 17 (14.3%) meldde dat de hennep hen niet hielp.

De gemelde bijwerkingen na één maand waren: slaperigheid (1.6%), slechte smaak en geur van de olie (1.6%), rusteloosheid (0.8%), reflux (0.8%) en gebrek aan eetlust (0.8%).

Resultaten na 6 maanden

Na zes maanden, van de 179-patiënten die waren beoordeeld tijdens de follow-up van één maand, stopten 15-patiënten (8.3%) met de behandeling, 9 (4.9%) schakelde over naar een andere hennepleverancier en 155-patiënten (86.6%) gingen door met de behandeling. Van de laatste groep reageerde 93 (60.0%) op de vragenlijst met 28-patiënten (30.1%) met een significante verbetering, 50-patiënten (53.7%) gematigde verbetering, 6-patiënten (6.4%) lichte verbetering en 8 (8.6%) met geen verandering in hun toestand. 

Kwaliteit van leven

De kwaliteit van het leven, de gemoedstoestand en het vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren, werden vóór de behandeling en na zes maanden beoordeeld. Een goede kwaliteit van leven werd gemeld door 31.3% van de patiënten voorafgaand aan de start van de behandeling, terwijl op 6 maanden de goede kwaliteit van leven werd gerapporteerd door 66.8%. Positieve stemming werd gemeld door de ouders op 42% vóór de behandeling en 63.5% na 6 maanden behandeling. Het vermogen om zich zelfstandig aan te kleden en te douchen was aanzienlijk verbeterd van 26.4% rapporteerde geen problemen in deze activiteiten voorafgaand aan de behandeling tot 42.9% na zes maanden. Evenzo werden goede slaap en goede concentratie gerapporteerd door 3.3% en 0.0% (respectievelijk) vóór de behandeling en op 24.7% en 14.0% tijdens actieve behandeling.

De verbeterde symptomen bij 6 maanden omvatten aanvallen, van de 13-patiënten die actief waren behandeld bij zes maanden 11-patiënten (84.6%) meldden verdwijning van de symptomen en twee patiënten meldden verbetering; rusteloosheid en woedeaanvallen werden verbeterd bij respectievelijk 72-patiënten (91.0%) en 66 (90.3%).

Medicijnen gebruiken

De meest voorkomende begeleidende chronische medicatie tegen de inname waren antipsychotica (56.9%), anti-epileptica (26.0%), hypnotica en sedativa (14.9%) en antidepressiva (10.6%).

Van de 93-patiënten die reageerden op de follow-upvragenlijst meldde 67 het gebruik van chronische medicatie bij intake. In totaal rapporteerden zes patiënten (8.9%) een toename in hun medicijngebruik, bij 38-patiënten (56.7%) bleef het drugsgebruik hetzelfde en rapporteerden 23-patiënten (34.3%) een afname, voornamelijk van de volgende families: antipsychotica, anti-epileptica, antidepressiva, en hypnotica en kalmerende middelen.

Antipsychotica, de meest voorkomende klasse van geneesmiddelen die worden ingenomen bij intake (55-patiënten, 33.9%); na 6 maanden werd het met dezelfde dosering ingenomen door 41 van hen (75%), 3-patiënten (5.4%) verlaagde de dosering en 11-patiënten (20%) stopten met het innemen van dit medicijn.

Bijwerkingen

De meest voorkomende bijwerkingen, gemeld na zes maanden door 23-patiënten (25.2%, met ten minste één bijwerking) waren: rusteloosheid (6-patiënten, 6.6%), slaperigheid (3, 3.2%), psychoactief effect (3, 3.2% ), verhoogde eetlust (3, 3.2%), spijsverteringsproblemen (3, 3.2%), droge mond (2, 2.2%) en gebrek aan eetlust (2, 2.2%). De meest voorkomende bijwerkingen, gemeld na zes maanden door 23-patiënten (25.2%, met minstens één neveneffect) waren: rusteloosheid (6-patiënten, 6.6%), slaperigheid (3, 3.2%), psychoactief effect (3, 3.2%), verhoogde eetlust (3, 3.2%), spijsverteringsproblemen (3, 3.2%), droge mond (2, 2.2%) en gebrek aan eetlust (2, 2.2%).

Van de 23-patiënten die de behandeling stopzetten, had 17 (73.9%) na zes maanden gereageerd op de follow-upvragenlijst. De redenen voor het stopzetten van de behandeling waren: geen therapeutisch effect (70.6%, twaalf patiënten) en bijwerkingen (29.4%, vijf patiënten). 41.2% (zeven patiënten) van de patiënten die de behandeling hadden gestaakt, hadden echter gerapporteerd over de intenties om terug te keren naar de behandeling.

Discussie over de studie

Hennep als een behandeling voor autismespectrumstoornissen patiënten lijkt een goed getolereerde, veilige en schijnbaar effectieve optie om symptomen te verlichten, voornamelijk: epileptische aanvallen, tics, depressie, rusteloosheid en woedeaanvallen. De naleving van het behandelregime lijkt hoog te zijn met minder dan 15% om de behandeling te stoppen na zes maanden follow-up. In totaal rapporteerde meer dan 80% van de ouders een significante of bescheiden verbetering in de globale beoordeling van het kind.

De hennepbehandeling lijkt veilig te zijn en bijwerkingen gemeld door de patiënten en ouders waren matig en relatief gemakkelijk te hanteren. De meest voorkomende bijwerkingen die na zes maanden werden gemeld, waren rusteloosheid en kwamen voor bij minder dan 6.6% van de patiënten. Bovendien was de therapietrouw hoog en slechts minder dan 5% is gestopt vanwege de bijwerkingen.

Studieresultaten

Voor veiligheidsanalyse hebben we de frequentie van de volgende bijwerkingen na één en na zes maanden beoordeeld: fysiologische effecten - hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, buikpijn, hartkloppingen, bloeddrukdaling, suikerval, slaperigheid, zwakte , koude rillingen, jeuk, rode / geïrriteerde ogen, droge mond, hoesten, verhoogde eetlust, wazig zicht, onduidelijke spraak; cognitieve bijwerkingen - rusteloosheid, angst, psycho-actief effect, hallucinaties, verwarring en desoriëntatie, verminderde concentratie, verminderd geheugen of iets anders. De ouders van de patiënt werd gevraagd om details te geven over de incidentie, duur en ernst van de gemelde bijwerking.

Voor de effectiviteitsanalyse gebruikten we de globale beoordelingsaanpak waarbij de ouders van de patiënt werd gevraagd: "Hoe zou u het algemene effect van hennep op uw kindconditie beoordelen?" De opties waren: significante verbetering, gematigde verbetering, lichte verbetering, geen verandering, lichte achteruitgang, matige achteruitgang en aanzienlijke achteruitgang. Autisme symptomen ernst beoordeling omvatte de volgende items: rusteloosheid, woede-aanvallen, agitatie, spraakstoornissen, cognitieve stoornissen, angst, incontinentie, depressie en meer. De kwaliteit van leven werd beoordeeld op een Likert-schaal, variërend van zeer arm tot arm, niet arm, goed en goed tot zeer goed. 

-------------------------------------------------- ------------

Verklaring

De studie werd goedgekeurd door de ethische commissie van het Soroka University Medical Center (studienummer: SCRC-0415-15) en de behoefte aan geïnformeerde toestemming werd afgeschaft vanwege de retrospectieve aard van data-analyse.

Beschikbaarheid van data

De dataset die tijdens het huidige onderzoek is gemaakt en / of geanalyseerd, is niet publiekelijk beschikbaar voor medische vertrouwelijkheid, maar is verkrijgbaar bij de eerste auteur op een redelijk verzoek in samengevatte vorm voorafgaand aan de goedkeuring door de IRB.

 

Referenties

1. Bax, M. Autism. Dev Med Child Neurol 36, 659â € "660 (1994).
2. Diensten, CD o. D. (California Health and Human Services Agency, Department of Developmental Services Sacramento, 1999). 3. Croen, LA, Grether, JK, Hoogstrate, J. & Selvin, S. De veranderende prevalentie van autisme in Californië. Journal of autism and ontwikkelingsstoornissen 32, 207â € "215 (2002).
3. Boyle, CA c.s.. Trends in de prevalentie van ontwikkelingsstoornissen bij Amerikaanse kinderen, 1997-2008. Kindergeneeskunde 127, 1034â € "1042 (2011).
4. Lundström, S., Reichenberg, A., Anckarsäter, H., Lichtenstein, P. & Gillberg, C. Autisme-fenotype versus geregistreerde diagnose bij Zweedse kinderen: prevalentietrends gedurende 10 jaar in steekproeven van de algemene bevolking. BMJ350, h1961 (2015).
5. Masi, A., DeMayo, MM, Glozier, N. & Guastella, AJ Een overzicht van autismespectrumstoornis, heterogeniteit en behandelingsopties. Neuroscience Bulletin 33, 183-193, https://doi.org/10.1007/s12264-017-0100-y(2017).
6. Aran, A., Cassuto, H. & Lubotzky, A. Op cannabidiol gebaseerde medische cannabis bij kinderen met autisme - een retrospectieve haalbaarheidsstudie (P3.318). Neurologie90 (2018).
7. Anderson, CL c.s.. Cannabidiol voor de behandeling van medicijnresistente epilepsie bij kinderen: huidige stand van zaken van onderzoek. Journal of Kinderneurologie 15, 143â € "150 (2017).
8. Kurz, R. & Blaas, K. Gebruik van dronabinol (delta-9-THC) bij autisme: een prospectieve single-case-studie met een vroeg infantiel autistisch kind. cannabinoïden 5, 4â € "6 (2010).
9. Kruger, T. & Christophersen, E. Een open-label onderzoek naar het gebruik van dronabinol (Marinol) bij de behandeling van therapieresistent zelfbeschadigend gedrag bij 10 achterlijke adolescente patiënten. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics 27, 433 (2006).
10. Maccarrone, M. c.s.. Abnormale mGlu 5-receptor / endocannabinoïdekoppeling bij muizen zonder FMRP- en BC1-RNA. Neuropsychopharmacology35, 1500 (2010).
11. Jung, K.-M. c.s.. Ontkoppeling van het endocannabinoïdesignaleringscomplex in een muismodel van het fragiele-X-syndroom.NATUUR communicatie3, 1080 (2012).
12. Busquets-Garcia, A. c.s.. Richten op het endocannabinoïdesysteem bij de behandeling van fragiel X-syndroom. Natuurgeneeskunde 19, 603 (2013).
13. Liu, QR c.s.. Soortverschillen in cannabinoïde receptor 2 (CNR2-gen): identificatie van nieuwe menselijke en knaagdier CB2-isovormen, differentiële weefselexpressie en regulatie door cannabinoïde receptorliganden. Genen, Hersenen en Gedrag 8, 519â € "530 (2009).
14. Kerr, D., Downey, L., Conboy, M., Finn, D. & Roche, M. Wijzigingen in het endocannabinoïdesysteem in het valproïnezuurmodel van autisme bij ratten.Gedragshers onderzoek 249, 124â € "132 (2013).
15. Wei, D. c.s.. Endocannabinoïde signalering bemiddelt door oxytocine gestuurde sociale beloning. Proceedings van de National Academy of Sciences 112, 14084â € "14089 (2015).
16. Siniscalco, D. c.s.. Cannabinoïde receptor type 2, maar niet type 1, wordt opwaarts gereguleerd in mononucleaire cellen in perifeer bloed van kinderen met autistische stoornissen. Journal of autism and ontwikkelingsstoornissen 43, 2686â € "2695 (2013).
17. Zamberletti, E., Gabaglio, M. & Parolaro, D. Het endocannabinoïdesysteem en autismespectrumstoornissen: inzichten uit diermodellen. Internationaal tijdschrift voor moleculaire wetenschappen 18, 1916 (2017).
18. Piomelli, D. De moleculaire logica van endocannabinoïde signalering. Nature Reviews Neuroscience 4, 873 (2003).
19. Colizzi, M., McGuire, P., Pertwee, RG & Bhattacharyya, S. Effect van cannabis op glutamaatsignalering in de hersenen: een systematische review van menselijk en dierlijk bewijsmateriaal. Neuroscience & Biobehavioral Beoordelingen 64, 359â € "381 (2016).
20. Meyer-Lindenberg, A., Domes, G., Kirsch, P. & Heinrichs, M. Oxytocine en vasopressine in het menselijk brein: sociale neuropeptiden voor translationele geneeskunde. Nature Reviews Neuroscience 12, 524 (2011).
21. Green, JJ & Hollander, E. Autism and oxytocin: nieuwe ontwikkelingen in translationele benaderingen van therapeutica.Neurotherapeutics 7, 250â € "257 (2010).
22. Lin, I.-F. c.s.. Het effect van intranasale oxytocine versus placebobehandeling op de autonome reacties op menselijke geluiden bij autisme: een enkelblinde, gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde, cross-over ontwerpstudie. Moleculair autisme 5, 20 (2014).  
23. Radbruch, L. & Nauck, F. Een overzicht van bijwerkingen en complicaties bij de behandeling met cannabinoïden. Schmerz (Berlijn, Duitsland) 17, 274-279 (2003).
24. Walsh, D., Nelson, KA & Mahmoud, F. Gevestigde en potentiële therapeutische toepassingen van cannabinoïden in de oncologie. Ondersteunende Care in Cancer 11, 137â € "143 (2003).
25. Fabre, LF & Mclendon, D. De werkzaamheid en veiligheid van nabilone (een synthetische cannabinoïde) bij de behandeling van angst. The Journal of Klinische Farmacologie 21(1981).
26. Walther, S., Schüpbach, B., Seifritz, E., Homan, P. & Strik, W. Gerandomiseerde, gecontroleerde cross-over studie van dronabinol, 2.5 mg, voor agitatie bij 2 patiënten met dementie. Journal of clinical psychopharmacology 31, 256â € "258 (2011).
27. Walther, S., Mahlberg, R., Eichmann, U. & Kunz, D. Delta-9-tetrahydrocannabinol voor nachtelijke agitatie bij ernstige dementie. Psychopharmacology185, 524â € "528 (2006).
28. Volicer, L., Stelly, M., Morris, J., McLAUGHLIN, J. & Volicer, BJ Effecten van dronabinol op anorexia en verstoord gedrag bij patiënten met de ziekte van Alzheimer. Internationaal tijdschrift voor ouderenpsychiatrie 12, 913â € "919 (1997).
29. Salzman, C., Kochansky, GE, Van Der Kolk, BA & Shader, RI Het effect van marihuana op het proces van kleine groepen. The American dagboek van drugs- en alcoholmisbruik 4, 251â € "255 (1977). 
30. Salzman, C., Van der Kolk, BA & Shader, RI Marijuana en vijandigheid in een kleine groep. Het Amerikaanse tijdschrift voor psychiatrie (1976).
31. Crippa, JAS c.s.. Neurale basis van anxiolytische effecten van cannabidiol (CBD) bij gegeneraliseerde sociale angststoornis: een voorlopig rapport. Journal of Psychopharmacology 25, 121-130 (2011). 33. Bergamaschi, MM c.s.. 
32. Cannabidiol vermindert de angst veroorzaakt door gesimuleerd spreken in het openbaar in therapienaïeve fobiepatiënten. 
33. Neuropsychopharmacology36, 1219 (2011). 34. Group, W. Ontwikkeling van de Wereldgezondheidsorganisatie WHOQOL-BREF beoordeling van de kwaliteit van leven. 
34. Psychologische geneeskunde 28, 551-558 (1998). 

Resource.